Program terapii

Opis prowadzonych zajęć terapeutycznych:

Istotę i swego rodzaju filozofię pracy w ośrodku wyznacza metoda społeczności terapeutycznej. Jest ona możliwa nie tylko dzięki wspólnemu udziałowi w zajęciach stricte terapeutycznych, ale dzięki temu że pacjenci ośrodka, funkcjonują ze sobą na co dzień tworzą i przez okres terapii wspólnotę życia. Społeczność koryguje zachowania swoich członków oraz modeluje u nich pożądane postawy i zachowania.

Rola terapeuty prowadzącego w społeczności jest jest nieodzowna, kontakt indywidualny z pacjentem otwiera kolejne możliwości współpracy. Jednocześnie ważną formą pracy pozostaje terapia grupowa. Udział w małych od 6 do 10 osobowych grupach sprzyja budowaniu poczucia bezpieczeństwa i wymiany myśli, obaw, wniosków czy emocji.
W ośrodku prowadzone są małe grupy: motywująca, komunikacji, asertywności, mechanizmów uzależnienia i nawrotów i rozwoju osobistego. Celem pracy w małych grupach jest nabycie wiedzy, umiejętności i poszerzenie świadomości pacjentów w zakresie ich marzeń, pragnień, własnych ograniczeń, obaw, kompleksów czy zachowań, wewnętrznych trudności i potencjałów.

Na ostatnim etapie terapii udział w grupie terapeutycznej pozwala na przepracowanie rozpoznanych wcześniej problemów oraz n włączenie refleksji nad sobą w proces zmiany i w formułowane plany życiowe. Uzupełnieniem zajęć grupowych jest, równie ważna jak poprzednie formy zajęć, terapia indywidualna. Terapeuta towarzyszy, wzmacnia, wspiera  i daje zrozumienie problemów i trudności, pomaga pacjentowi w zrozumieniu jego funkcjonowania, czasami życzliwie konfrontuje i podsumowuje. Istotną formą jest również pobudzenie pacjentów do aktywnych form spędzania czasu wolnego. W ośrodku funkcjonuje siłownia, działa kółko teatralne, organizowane są wyjazdy do kina, teatru, filharmonii, na basen czy na ściankę wspinaczkową i na kursy tańca.

Informacje o sposobie realizacji Indywidualnych Programów Terapii:

Indywidualny Program Terapii stanowi centralny aspekt programu – zaczyna się od rozpoznania wybranych fragmentów biografii i aktualnego sposobu życia pacjenta, szczególnie zjawisk związanych z uzależnieniem. Na podstawie tych danych, terapeuta buduje ogólna mapę problemów, co staje się podstawą do wypracowania, wspólnie z pacjentem, Indywidualnego Programu Terapii. Plan zawiera zbiór celów i zadań oraz szczegółowe określenie sposobów ich realizacji i terminów. Ten dokument jest w ręku pacjenta podstawowym przewodnikiem wskazującym mu, co i kiedy powinien robić. Terapeuta jest konsultantem i osobą, która tworzy sytuację i okazję do realizacji niektórych fragmentów tego planu. Indywidualny Plan Terapii jest weryfikowany co 3 miesiące na zebraniu klinicznym zespołu. Zadaniem terapeuty jest:

  • określenie podstawowych problemów pacjenta w trakcie postępowania diagnostycznego,
  • określenie szczegółowych zadań dla pacjenta, których wykonywanie będzie zbliżyć do zamierzonego celu,
  • przygotowanie sytuacji, materiałów i zapewnienie warunków koniecznych do realizacji zadań,
  • weryfikowanie diagnozy i wprowadzenie poprawek i uzupełnień do osobistego planu terapii,
  • tworzenie pacjentowi w realizacji planu, motywowanie i wspieranie go oraz prowadzenie oddziaływań rozwijających i pogłębiających pracę własną pacjenta.

Cel terapii:

  • uzyskanie zdolności do trwałej abstynencji od środków psychoaktywnych,
  • zmiana stylu życia i eliminacja zachowań aspołecznych,
  • nabycie umiejętności rozpoznawania czynników ryzyka i wypracowanie sposobów radzenia sobie z nawrotami,
  • nabycie umiejętności rozwiązywania problemów osobistych,
  • nabycie umiejętności społecznie pożądanych.

Stosowane metody pracy:

  • społeczność terapeutyczna,
  • terapia indywidualna,
  • psychoterapia grupowa,
  • psychoterapia grupowa w małych grupach,
  • terapia edukacyjna,
  • treningi umiejętności społecznych,<
  • terapia pracą,
  • dialog motywacyjny,
  • indywidualne plany terapii,
  • interwencja kryzysowa.

Założenia teoretyczne prowadzonych oddziaływań:

Podstawowym celem jest budowa lub odbudowa konstruktywnego systemu wartości pacjenta, który jest w stanie wyznaczyć cele życiowe i odnaleźć „sens życia” oraz kształcenie umiejętności służących do osiągnięcia samodzielności w zaspokojeniu własnych potrzeb fizycznych, psychicznych i społecznych.

Pierwszy moduł terapii : trwający od 4 do 6 miesięcy, ma charakter behawioralno-poznawczy w formie treningu podstawowych umiejętności społecznych. Oznacza to również naukę podstawowych umiejętności służących do osiągnięcia samodzielności w zaspokajaniu własnych potrzeb fizycznych, psychicznych i społecznych.

Drugi moduł terapii : oparty jest na założeniach psychologii egzystencjalnej (poszukiwaniu celu i sensu życia, próba odpowiedzi na istotne pytania egzystencjalne), psychologii głębi (analiza nieświadomych schematów i wzorców funkcjonowania), terapii systemowej (analiza funkcjonowania rodziny i swojej roli w systemie rodzinnym).

Oba moduły terapii odwołują się jednocześnie do wyników badań dotyczących problematyki uzależnień i terapii  grupowej oraz do metod opartych na dowodach.

Skip to content